Wazy greckie

Greckie wazy to w starożytności zwykłe garnki. Nasze babki używały terminu "etruskie". Kiedy znajdowano je podczas wykopalisk nie traktowano ich poważnie. W muzeach zajmowały najciemniejsze i najmniej chlubne miejsce. Wartości historycznej nie posiadały żadnej. Dopiero kiedy zaczęto przyglądać się malowidłom na wazach stały się przedmiotem badań,publikacji i poszukiwań

kolekcjonerskich.

Rysunki na wazach

tworzą oprawę graficzną wielu mitów, przedstawiają wnętrza domów, szkół, warsztatów rzemieślniczych, pokazują starożytne ulice, studnie publiczne. Każdy "garnek"opowiada jakąś ludzką historię.

Szczególnie dużo malowideł poświęcono kobiecie. I tak pośród waz, dzbanów i konwi dostrzec można kobietę w o każdej porze dnia podczas najróżniejszych czynności: kąpiącą się, pijącą wino z czaszy,zbierającą kwiaty, sadząca ogródek, plotkującą z sąsiadkami, a nawet uprawiającą miłość. Próżno na twarzach kobiet szukać wstydu czy zakłopotania. Nagie ciało kobiece i męskie jest piękne, doskonałe. Młodości przeciwstawiono starość. Twarze starych matron i mędrców wyrażają spokój.

Tak jak wazy w starożytności nie przedstawiały żadnej wartości, tak i ich twórcy nie traktowani byli jak artyści, ale zwykli rzemieślnicy. Rysunki przechodziły ewolucję. początkowo były bardzo schematyczne, złożone z geometrycznych figur i wielu linii. Z czasem rzeźby zaczynają oddychać i żyć własnym życiem. Twórcy są anonimowi, poszukują nowych form wyrazu. Historie przedstawione na obrazach stają się coraz bardziej złożone, a ciała przedstawianych postaci są coraz doskonalsze i przedstawiane w coraz dziwniejszych pozach. Artyści mogli malować co im się podobało. Toteż często wazy przedstawiały historię ich życia, nie zawsze była ona godna naśladowania. Wazy używano w gospodarstwie domowym, a uszkodzone wielokrotnie naprawiano.

W starożytnej Grecji waz nie kolekcjonowano, traktowano je jak coś naturalnego. Zbieracze waz pojawili się prawdopodobnie w Rzymie. Zamawiano tam całe malowane serwisy. Po latach nie wiemy dokładnie, w jaki sposób, ale szczątki tych naczyń możemy spotkać nawet w Polsce.

Dla współczesnych malowidła z waz tworzą wspaniałe uzupełnienie literatury, która przecież skupia się na głównie na tematyce podniosłej i ważnej historycznie, pomijając zupełnie obyczajowość. O wyglądzie łyżki, kilofa czy damskiej toaletki dowiadujemy się właśnie z malunków na wazach.

kształty waz greckich link














- adres bloga: wejdź 
- literatura: Jan Parandowski "Z antycznego świata" ISKRY 1978 Warszawa

Autor: Stratonikus Porticus o 03:45 Brak komentarzy: